Złamanie kości łódeczkowatej. Do złamań tych dochodzi z reguły na skutek urazu bezpośredniego — uderzenia w okolicę grzbietu nadgarstka. Większość złamań goi się opornie z powodu uszkodzenia ukrwienia odłamu bliższego (przerwanie tętniczki odżywiającej).
Objawem złamania jest ból w okolicy nadgarstka, nasilający się pod wpływem ucisku, przy zginaniu nadgarstka oraz przy pociąganiu za kciuk.
Leczenie polega na unieruchomieniu ręki w opatrunku gipsowym typu „rękawiczka balowa”, w ustawieniu ręki w pozycji chwytu, na okres ok. 12-16 tygodni. Opatrunki gipsowe zmienia się co 4-6 tygodni z uwagi na zaniki mięśniowe ręki i jednocześnie dokonuje się kontroli klinicznej i radiologicznej przebiegu procesu gojenia złamania. Złamania nie gojące się leczy się operacyjnie przeszczepianiem kości.
Zwichnięcie kości księżycowatej może powstać w następstwie silnego zgięcia grzbietowego ręki.
Objawem jest ból i obrzęk oraz ograniczenie ruchów nadgarstka po stronie dłoniowej.
Leczenie. Po nastawieniu zwichnięcia przedramię unieruchamia się w pozycji lekkiego zgięcia w opatrunku gipsowym na okres 3 tygodni.
Zwichnięcie nadgarstka okołoksiężycowate. W uszkodzeniu tym przemieszczeniu grzbietowemu i w stronę odpromieniową ulegają wszystkie kości nadgarstka, z wyjątkiem kości księżycowatej. Ręka jest obrzęknięta i zdeformowana, jakakolwiek próba ruchu wywołuje żywy ból.
Leczenie polega na nastawieniu zwichnięcia i unieruchomieniu przedramienia w opatrunku gipsowym na 3 tygodnie.